16 Şubat 2012 Perşembe

öfkelerimle!

biri bi haltı yedi diye seninde yemek zorunda olduğun bi dünya burası. o yaptıysa sende yapacaksın aynısını. ama bi adım fazlasını yaparsan deli derler, meczup derler, şaşkın derler. herkes kadar olmalısın, herkes kadar düşünmeli, düşlemeli, herkes kadar yırtınmalısın onulmaz savaşlar için. herkesin kelimeleriyle konuşmalısın. kendi kelime dünyan, uydurmacaların olmamalı. birilerinin çizdiği yolda ilerlemek zorundasın. yeni yollar aramak çok saçma! bütün yollar bulundu zaten. savaşma! 

hayat hep bu cümleleri dolaylı yollarla söyleyen insanlarla karşılaştıracak seni. derin nefes almalı, gülümsemeli ve hayal ettiğin o karanlık çizgide ilerlemelisin, aydınlatmak adına. 
kimseye laf söz ettirmeden kendi bildiğin yolda ilerlemelisin. başkalarının hayatını acıtmadan, incitmeden olmalı ilerleyişin. sonunda bi fiyaskoyla da karşılaşsan '' denedim ulan! '' diyebilmelisin.  çamurun çirkefin olsun ne yazar. en fazla kuyruğuna teneke bağlayıp gezdirirler sokakta. belki az buçuk hırpalarlar. ceketin yırtılır, burnun kanar, dudağın patlar belki. bırak vursunlar! sen en bet sesinle söyle şarkını. mezarlığın kenarından geçerken ıslık çal mesela. belki özlemişlerdir ıslıklı bir melodiyi... anlamını bilmeden ettiğin dualardan daha mı fena yani. olsun ozaman. fenalık olsun. ama yaptığın fenalıkların zararı bir sana olsun. 
sevgilerim ve bazen öfkelerimle...

Hiç yorum yok: