TERS YÖN

rüzgar gülleri gibi insanlar var. rüzgar nereden eserse tam tersine dönen. dev bir dalga, adı hüzün, soyadı yok. piç bir yalnızlık taşıyor omuzlarında. nereden geldiği belli olmayan, en oynak şarkıda hüngür hüngür ağlamak hissi. galiba hala yaşıyorum . hala ağlayasım var . düzelecek demek ki her şey. ee ne de olsa mavi gökyüzü hala tepemizde. hala geceleri yıldızlar göz kırpıyor olur olmaz. hala umut, hala yaşamak ve hala planlarımız var Tanrı' yı güldüren. böyle ağır aksak cümleleri bana kurduran şey, sanırım Tanrı. evet eminim o istiyor böyle cümleler kurmamı. rahatlamamı istiyor. seviyor beni kimselerin sevemediği kadar karşılıksız. herkesten fazla kızıyor bazen ama geçiyor. dayanamıyor dudak bükmelerime. bazen başımı okşayası geliyor ama elleri var mı? en çok özlediği hiç görmediği olur mu insanın? olurmuş ama. görmeden seviyorum ben, görmeye ihtiyaç duymadan. işte böylede ılımlı bir yanım var çok gerilere itip arada bir ortaya çıkarabildiğim. bana yeni rüzgarlar dileyin, ters yöne dönmem gerek. atladığım bir ilmek var, söküp tekrar örmem gerek... en baştan, çok baştan, yeni baştan sevmem gerek...




07.07.2011