EĞİP BÜKTÜKLERİM

tüm kelimeler yağmur topluyor şimdi... ha aktı, ha akacaklar üzerimize ve kaçılacak kıçıkırık bi tek delik bile kalmayacak. dinlediğimiz en güzel melodi aynı cümlede takılı kalacak '' cennetin olmadığını hayal et'' diyecek bilmek istemediğimiz bir dilde, ya da '' yol için bir fincan kahve daha'' ...


bu yağmurlar böyle sürüp gidecek. eskiden mis gibi dediğimiz toprağın kokusu değişecek. tahammülümüz kalmayacak yağmur kokulu sokaklara. yalnızlık eski bir yara neticede... sıkıldıkça kanayacak.


buğusu eksik camların ardında elinde bir kadeh sıcak şarapla sokakta yağmurdan kaçışan insanları izleyeceksin, yaran kanamaya devam edecek ve sen inatla gülümseyeceksin. kelimeler yüklendikleri yağmurlara teslim olacak. ilk akıntıda kaybolucak tüm bildiklerin ve sen sıfır olucaksın, koskoca bir sıfır... ettiğin küfürler bile aynı tadı vermeyecek bir daha. ağız dolusu sövmeyeceksin dünyanın işlerine. mini mini bir çocuk geçecek karşına, kocaman gözleriyle sana bakıcak. anlam yüklemeye çalışıcak yüzünün olağanüstü uyumuna. anlatamayacaksın ona yaratıcının seni böyle sevdiğini. çünkü kelimeler çoktan gitmiş olacak...






02.05.2011