son yudumu soğumuş kahve bardağım masamda mahzun duruyor. ben sallana sallana plastik kulaklıklardan gelen bal gibi bir sese gönül verdim şu sıra. bütün o güzel müzisyenler büyücü bana kalırsa. öyle ki aptal bir plastik terliği sayfalarca anlatacak gücüm var. sorumlusu şarkılar.
"bin semayı alsam da sırtıma
yine de tırtılım
en fazla pırtıl"
diyen o güzel kıza gidin söyleyin, kızım olursa ismini yeşerteceğim yeniden onda. kalemine kuş konasıca... eski günlüğümü kurcaladım dün. bir iki yara kabuğum vardı, gittiydi onlarda. şimdi dünden bir çizik kaldı dizimde. ovalarsam geçer kanaatimce. ne güzel büyütmüşüm de her şeyleri, bir ben küçük kalmışım. yine de sığamamışım evrene. boyu boyumu geçenlerin cakasına aldandım bi vakit. şimdi upuzun hayal gücümden örülü komplekslerim var.
nedensiz bir mutluluğun içinde salınıyorum. az daha gülümsersem ağzımın kenarında tomurcuk tomurcuk çiçekler açacak. mevsime de kafa tutuyorum bak! Didem'in kardeşi gibi gamzelerim de yok ki su içse kuşlar. daha çok yazacaktım ya, tarihin akışına el atmam gerek. neyse, ne olmuşsa eyvallah!
ha bir de çok güzel şiirler biliyorum. stop.
